Woordweb
3 scenario's
Ochtend
Ver weg hoor ik stappen van boven naar beneden.
Deuren vallen in het slot en gaan weer open.
Er klinken scherpe lage tonen die mijn slaaplust doorboren.
Mijn oren vangen getik op in twee ritmes die elkaar afwisselen.
Het bewustzijn gaapt en wilt zich nog een keer omdraaien.
De gordijntjes voor de wereld gaan half open.
Nu kunnen ze de donkere omgeving zien doorbroken met oranje licht.
Het is ochtend, ze fluistert: klaar voor een nieuwe start?
Ik open de gordijnen en zie de wereld en hoor de audio van mijn leven.
Op het balkon voor raast de wereld voorbij.Ik kijk hoe ze beweegt en wisselt.
Op het balkon achter waan ik me in de jungle van achtertuinen. Ik kijk uit op kleine paadjes, legen tuinen, volle tuinen, en ik hoor het gezang van de vogels.
De eerste tekenen van de lente verwelkomen.
De eerste tekenen van de lente verwelkomen.
Ondanks dat het Koud is sta ik in mijn pyjama op het balkon.
Hier voel ik liefde. Voor mijn emoties, de wereld en ik geniet.
Ik kom tot rust. Nippend van mijn glas water ontwaakt mijn geest.
Naar realiteit vertaalde locatie ‘Ochtend'
Liefde
Liefde loopt door de natuur.
Een open vlakte met aftakkingen van de rivier.
De wind neemt haar haar mee de blauwe hemel in.
Dansende slagen deinzen mee op 1 ,2 ,3 ,4.
Het herhaald zich 3 minuten lang.
Liefde voelt zich vrij, als de warme bries haar wang streelt en haar troost.
Golven van audio komen brullend aan het land.
Gebroken door honderden kleine steentjes.
Audio is sterk, confronterend en niet bang om je te volgen.
Ze zit je op de hielen en jaagt je op.
De adrenaline jaagt door de banen in Liefdes lichaam.
Audio kruipt onderhuids door en kriebelt in de onderbuik van Liefde.
Audio zijn niet alleen golven. Audio kent de meeste gezichten van allemaal.
Miljoenen unieke gezichten wisselen zich af.
Als er 3 minuten verstreken zijn wisselt audio van gezicht.
Audio is ook de warme bries en de hemel.
Het warmt liefde op, en de kriebels uit haar onderbuik verdwijnen.
Naar realiteit vertaalde locatie 'Liefde'
Liefde
Ik stap in en je rijdt weg, ik val in slaap op de achterbank.
We rijden over donkere kronkelwegen, nog altijd op de vlucht.
Stop. Bij de duinen. Waarnaar onze stappen luid klinken in de hal.
Het tikken van mijn nagels wisselt onze stappen af. We staan bij de balie.
Het tikken van mijn nagels wisselt onze stappen af. We staan bij de balie.
Jij drukkend op het belletje. Ik nog altijd tikkend met mijn nagels.
Ik herinner me je ogen en je armen steunend op de rand.
Ze staken de vuren aan, laaiend en spuwend vullen ze het donker.
Roodoranje bevochten door de zwarte nachtmerries.
Ze lijken langzaam te vervagen. Maar we kunnen er niet bij zo.
23:00 in de lift zie ik ons samen in de spiegel.
Ik wil hoger en hoger.
We komen te dichtbij of te ver weg.
Ons beseffen dat liefde vervaagt net als al het ander.
Naar realiteit vertaalde locatie ‘Liefde'
Proces niet fotografische handelingen
Beeldarchief subgroepen
Subcultuur
Mentaal Fantasie
Audio Relaties
Proces Groepen maken
