Fabian Unternährer- Just Passengers
In this picture i feel such an melancholic emotion of youth and, dreaming while you’ve not been influenced by society and the ways this system works yet. Discovering that you’re dreams might not come true. Remembering yourself to be realistic. 
It reminds me of having adventures and endless summer nights. A bit of a romantic perspective. This image also gives me a feeling freedom. I can feel the emotions of the boy but i can not appoint them. I’m very fascinated by the way Fabian’s fascinations are the ordinary details of his daily reality. His work is very personal in my opinion but still universal. I think everyone can remember their memories of being young and youthfull. when becoming older and older I think that I can truly understand why people cherish their youth so much. At this moment i’m still young but at the same time people expect me to be an all grown up. But I am still learning to become an adult. I’m not there yet. 
I'm wondering how Fabian shot this moment. And what exactly happened before the fall. If he staged the picture after earlier seeing a boy fel and the emotion of the slipping. 
Or did he just captured the moment when the boy was skating?
Huis Marseille- Outside Fashion
Mode inspireert me door haar diversiteit en felle kleuren. Het maakt me bewust van hoe vrouwen worden afgebeeld in modefotografie. En hoe kleding en details invloed hebben op het verhaal wat het model ermee verteld.
Crime Scenes— Fine Art Photography by Virginia Conesa-O’Gara
Ik ging op google opzoek naar kunstenaars die geënsceneerd werk hebben gemaakt over criminaliteit. Toen vond ik een blog waar een vrouw Virginia interviewde over haar crime scene foto’s. Haar werk doet me denken aan Cindy Sherman. Het heeft een flair van theatraal en drama. En is tot in de puntjes geënsceneerd. De associatie met een moord komt voor mij duidelijk naar voren. 
http://www.hannahsuzanna.com/blog-archive/2017/4/13/crime-scenes-fine-art-photography-by-virginia-conesa-ogara
Eric Gyamfi - Fixing Shadows
Wat mijn inspireerde aan Fixing Shadows is dat Eric de kijker toelaat in zijn persoonlijke verhaal. De zelfportretten ontroeren me en zitten vol met emotie. Ik vind het knap hoe zijn portretten zoveel vertellen met een subtiele blik die alles kan zeggen. 
Jan Rosseel- Belgium Autumn
Deze serie inspireert mijn ontzettend erg zowel in narratief als in sfeer. De boodschap van de maker komt bij mij hard binnen. En ik vind zijn techniek perfect werken met het narratief.
Ilja Meefout- 1,2 1,2 - Portraits of Hip Hop
Pakhuis de Zwijger, fotokroniek. Ilja Meefout inspireert mij omdat hij beeld en muziek samenbrengt. Ik vind het interessante dat hij de rouwe wereld van hiphop induikt en de subcultuur vastlegt. Net als Dana Lixenberg volgt hij grote artiesten. 
Diana Vreeland- The eye has to travel
Documentaires over andere makers, fotografen of grote invloeden in de kunstwereld inspireren en motiveren mij om anders te kijken. Ik bewonder Diana Vreeland omdat ze een krachtig persoon is wat out of the box dacht. Op die manier heeft ze grote invloeden gehad op de mode en om oude stereotypes te doorbreken. 
Lotte van Raalte- Body (the book)
Lotte van Raalte inspireert mij voor mijn project over het vrouwelijke schoonheidsideaal. Ze legt de imperfecties vast van het vrouwelijke lichaam op een abstracte manier wat me erg aanspreekt
Lara Verheijden en Mark Stadman- De Amsterdamse naaktkalender
immersed in living water 2010 wendy sacks
Deze foto’s inspireren me omdat ik nieuwsgierig ben hoe andere beeldmakers een autonome ziekte verbeelden die ik zelf heb. Ik vond Wendy’s associatie met water heel mooi gevonden. 
Albarrán Cabrera
Luke Stephenson
Aydey
Kata Geibl
András Ladocsi
Dana Lixenberg- Imperial Courts
Dana Lixenberg inspireert mij met haar portretten. Ik vind het ontzettend knap hoe dichtbij zij kan komen in een hele gesloten groep. Haar portretten vind ik puur en vol emotie. Ik vind het in deze serie mooi hoe ze 22 jaar lang met deze mensen heeft geleefd en hoe ze kinderen ziet veranderen in moeders en ons een inkijkje geeft van de ghetto in Amerika. De maatschappij kijkt neer op dit soort wijken voor mijn gevoel. Alsof ze minderwaardig zijn en niet worden geaccepteerd. Juist daarom vind ik dit onderwerp en deze serie zo inspirerend.
Finding Vivian Maier
Deze documentaire over Vivian Maier inspireert mij door haar werkwijze en eigenaardigheid. Vivian was in mijn ogen brutaal in haar manier van straatfotografie. Ze zag iets wat haar aandacht trok en ze zei: blijf staan, En ze maakte de foto. Zo zie ik terug in haar foto's hoe mensen haar met een oncomfortabele blik worden geportretteerd. Maar deze werkwijze werkte wel zijn vruchten af. Ik vind haar foto's stuk voor stuk uniek en ontzettend goed. Ook inspireert Vivian mij om meer analoog te gaan werken zodat ik kieskeuriger ga fotograferen. Het liefst zou ik dat doen met een zelfde soort camera als zij heeft. Zodat ik niet de zoeker perse op ooghoogte hoe te hebben. Ik denk dat dit me meer vrijheid zou geven op gebied van mijn keuze voor perspectief 
Nan Goldin- The Ballad Of Sexual Dependency
Nan Goldin is een grote inspiratie geweest voor mij groep die ik volgde voor Mieke. Nan heeft me geïnspireerd in haar werkwijze om haar vrienden in de omgeving van seks, drugs, homoseksualiteit, liefde en geweld vast te leggen. Ik vind het prachtig hoe dichtbij ze kan komen door dat haar vrienden zich helemaal bloot geven. Ook in haar beelden die shockerend zijn heeft ze me geïnspireerd. Ik heb diezelfde heftigheid proberen vast te leggen in het drugsgebruik van Marieke en Emma. 
Nicholas Nixon- The Brown Sisters
Nicholas inspireert mij vanwege de manier hoe hij veroudering vastlegt. Door elk jaar een foto te maken van dezelfde zusjes creëert hij een tijdlijn van veroudering. Ik vind het prachtig om hun zien te veranderen. Hij zet de zusjes in de zelfde volgorde neer aar elk jaar op een andere locatie in andere kleding en je ziet hun kapsels veranderen. 
Tyler Mitchell- I Can Make You Feel Good
Tyler Mitchell inspireert mij op gebied van kleurgebruik en de romantische intieme sfeer die hij creëert in zijn foto's. Ook vond ik het verhaal achter zijn foto's erg aangrijpend. Naast zijn foto's had hij een video installatie gemaakt met 3 perspectieven. Onder het beeld vertelde verschillende mensen hun verhaal over de eerste keer dat ze geconfronteerd werden met discriminatie. Al zijn werk raakte me stuk voor stuk en sprak me aan. 
Eva O'Leary- Happy Valley
Het werk van Eva O'Leary inspireert mij vanwege haar portretten. Door de lichte kleuren geeft het me een vrolijk gevoel. Het linker portret vond ik het mooist vanwege het contrast tussen het rode haar en de blauwe lucht. Ook vind ik het mooi dat het model anoniem blijft omdat al haar haar voor haar gezicht valt. 
Eikoh Hosoe- Photographs of Yayoi Kusama
Toen ik het verhaal over Yayoi's Infinity room las in Boijmans stonden er portretten van haar bij gefotografeerd door Eikoh Hosoe. Deze inspireerde mij omdat de fotograaf voor mij een combinatie maakte van iets modieus en fine art. Yayoi wordt elegant afgebeeld en Eikoh heeft fascinerende perspectieven en composities. Soms vind ik zijn foto's ook obscuur of luguber ogen. Een beetje beangstigend. Maar dat vind ik er juist ook mooi aan. 

Yayoi Kusama- Infinity Room
Het werk van Yayoi inspireert mij omdat ze de kijker meeneemt in een 3d ervaring. Ik vond de Infinity Room in Boijmans hele inspirerend. Ik vind het fascinerend hoe zij met vorm en kleur een gevoel oproept en als je door de deur stapt je je in een andere wereld waant. Het is indrukwekkend hoe ze van zulke simpele vormen zo'n sterk werk kan maken. 
Pipilotti Rist
Het werk van Pipilotti Rist inspireert mij enorm sinds ik haar installatie met films heb gezien in Boijmans van Beuningen. Ik vind het fascinerend hoe zij een met beeld een hele omgeving inricht waar de kijker helemaal in zit. Ze gebruikt vervreemdende beelden die je moeilijk kan plaatsen die bij mij een gevoel oproepen. De combinatie van geluid en beeld waar ze ook nog de omgeving gebruikt vind ik indrukwekkend. Ook vind ik het inspirerend hoe ze met kleur werkt. De felle blije kleuren spreken mij heel erg aan. Haar werk roept ontzettend veel ideeën bij mij op. Zowel op het gebied van beeld maken als de manier van het presenteren. 

Huis van Marseille
Mame Diarra Niang
Het werk van Mame Diarra inspireert mij door haar kleur gebruik en rust die haar foto's uitstralen. De eerste twee foto's uit de serie zijn zandkleurig en stralen rust uit. Ook inspireert het mij hoe ze boodschappen verstopt in haar werk door woorden te fotograferen op het gebouw. Ik vind de foto's van de gebouwen in Afrika inspirerend vanwege de felle kleuren ervan af spatten. Maar ook hoe ze tinten laat samen werken. Haar foto's wekken bij mij mysterie op door de kadering die ze gebruikt. Ze laat details zien waarvan ze wilt dat de kijker die ziet. 

Guy Tillim
Guy inspireert mij door de actie en beweging die ik in zijn werk terugzie. Ik vind zijn beelden heel krachtig door de gebeurtenissen die plaatsvinden. Zijn foto's zijn een soort kijkplaat voor mij. Ik word meegetrokken in het verhaal en als ik zijn foto's zie voelt het alsof het voor mijn neus gebeurt. 
Zanele Muholi 
Zanele inspireert mij doordat ze zo'n gewaagd onderwerp belicht met haar foto's. In Afrika wordt het afgestraft wanneer je homoseksueel of transgender bent. Zanele laat in haar foto's een transgender zien die ze heel krachtig afbeeld. Ik zie een vrouw met veel emotionele bagage maar die niet opgeeft. Ook vind ik naast het verhaal de beelden prachtig. Het landschap straalt rust uit en maakt een prachtig contrast met de donkere vrouw. Zanele inspireert mij met haar verhaal maar ook met haar stijl. 
Thabiso Sekgala
Thabiso inspireert mij door zijn portretten. Ik vind dat hij emoties heel krachtig afbeeld met zijn fotografie. De blikken van de personen vertellen een verhaal. De emoties in hun ogen raken mij, en ontroeren me. Ik vind het een kunst als je als fotograaf zo dicht bij je onderwerp kan komen. 
Pieter Hugo
Pieter inspireert mij door zijn oog voor detail in zijn portretten. Hij let niet alleen op zijn onderwerp maar zorgt ervoor dat de achtergrond goed samenwerkt. Hij inspireert mij in zijn kleur gebruik. De kleuren werken voor mij heel goed samen en hij let op alles details. Waardoor zijn onderwerp nog sterker naar voren komt. 
Dawit L. Petros
Dawit inspireert mij met zijn symboliek. Deze foto gaat over de vluchtingen problematiek. Het schip staat symbool voor de reis die de vluchtelingen moeten afleggen over water. Zijn symboliek is simpel, duidelijk en dat maakt het krachtig. Ook inspireren de kleuren mij. De zachte kleuren van de zee en het strand zijn een rustig landschap. Waardoor de donkere mensen met fel gekleurde kleding nog beter naar voren komen. 
Foam
Dit werk inspireert me doordat eten is gebruikt als materiaal om figuren te creëren. Het eten is uitgekozen op kleur en met aandacht geplaatst om een bepaalde dynamiek te maken. Dit werk inspireert me om uit mijn comfort zone te kruipen en met nieuwe materialen fotografie te ontdekken. 
foto 1 inspireert me door het gebruik van kleur. De hele foto heeft een bronzen gloed die goed samenwerkt met de kleur van het ijsje. Ook vind ik het interessant dat het een close-up is en niet een totaal beeld. Dit wekt mysterie voor mij op. Bij foto 2 vind ik het mooi hoe er een krans van citroenen om het hoofd is gemaakt en het model met een zuur koud gezicht naar ons kijkt. Ik zie de citroenen als een symboliek kwa smaak voor het humeur van het model. De kleuren in foto 2 werken voor mij ook goed samen. Door de flits vanaf de zijkant ontstaan schaduwen die de foto dynamisch maken. Deze foto's inspireren mij om eten kwa kleur en smaak als symboliek te gebruiken of om een emotie te weergeven. 
Deze beelden inspireren mij door hun narratief. Ze staan erg in contrast met elkaar omdat ze eetgewoonte van verschillende culturen weergeven. Het staat in mijn ogen ook symbool voor het verschil tussen arm en rijk. En de eetgewoontes die daarbij komen kijken. Ik vind het inspirerend hoe eten is gebruikt als symboliek om dit beeldverhaal te vertellen. 
Foto 1 inspireert mij door de zachte contrasten en de liefelijke sfeer die wordt neergezet. Het is door de close-up een heel liefelijk beeld. Foto 2 inspireert mij ook maar dan juist vanwege zijn harde contrast. De stijve, afstandelijke houding van het onderwerp werkt hiermee heel goed samen. 
Dit werk inspireert mij door het perspectief. De ogen kijken  je recht aan, het is een frontaal beeld. De blik is ijzersterk en vol emotie. Terwijl je tegelijk naar een bovenaanzicht kijkt van mensen die bezig zijn aan dit kunstwerk. de effe zanderige achtergrond laat de ogen eruit springen. 
Dit werk inspireert mij omdat het abstract is maar voor mij een hele duidelijke vertelling heeft. Ik vind het werk dromerig door zijn bubbels en warme kleuren. 
Fotodok
Jos Janssen, Universe: facts in a post-truth era
Het werk van Jos inspireert mij door de abstracte vormen die hij afbeeld. Hij werkt in zwart/ wit waardoor hij een enorm contrast creëert. Hij laat algoritmes zien die op mandala's lijken. Het wetenschappelijk onderwerp wat hij laat zien interesseert mij niet zoveel. Zijn werk inspireert mij puur op ik zie. 
Esther Hovers, False positives
De serie van Esther spreekt mij aan vanwege het narratief. Zij heeft een fotoserie gemaakt vanuit het perspectief van beveiliging-camera's. Het verhaal erachter is dat in een nabije toekomst beveiliging-camera's gaan bepalen aan de hand van bewegingen of mensen crimineel gedrag vertonen. De serie maakt hierdoor een grote indruk op mij omdat ik van mening ben dat een camera niet kan bepalen of je crimineel gedrag vertoont. En dit voor veel verwarring gaat zorgen en valse beschuldigingen. Esther inspireert mij met haar onderzoek en haar statement over dit onderwerp. 
Guy Martin, The parallel state
Het werk van Guy inspireert mij door zijn techniek. De flits die hij in deze serie gebruikt bepaald voor mij de sfeer van de serie. De beelden zijn hard en alle details zijn goed zichtbaar. Het verhaal achter de serie inspireert mij ook. Guy maakt in deze serie een combinatie van fictie en realiteit van het dagelijks leven in Turkije. 
Pakhuis de zwijger
Bieke Depoorter
Het werk van Bieke Depoorter spreekt mijn aan vanwege de 'edgy' onderwerpen die ze fotografeert. In pakhuis de zwijger was zij te gast en liet ze haar serie over Agata zien. Een poolse stripteaseuse die in Parijs verblijft. Ik vind het mooi hoe Bieke Agata weet te vangen in verschillende rollen en situaties. De serie raakt mij en vertelt voor mij in beeldtaal een heel heftig verhaal. Ik vind het knap hoe Bieke dit heeft gedaan door met heel veel aandacht te volgen en te onderzoeken. Ze gebruikt het medium fotografie in mijn ogen voor onderzoek. 
Elza Jo
Elza Jo was te gast bij Pakhuis de zwijger en inspireerde mij met haar portretten van hiphop muzikanten. Met haar portretten wilt zij de bevriezing van jeugd laten zien en de adrenaline van de muziek wereld. Maar ook in de kwetsbare kant van artiesten die je niet ziet op het podium. Dit vind ik een mooi contrast met het imago wat wij zien van de hiphop muzikanten. Haar werk inspireert niet alleen op narratief gebied. Ook haar stijl in combinatie met mode spreekt mij aan. De gifjes die zij maakt wekt mysterie bij mij op. Het geeft meer informatie dan een stil beeld. Maar minder informatie dan een filmpje.
Ook heeft Elza Jo twee documentaires gemaakt. De eerste over Jolene, een moeder uit de Bijlmer die een heftig en onrustig leven lijdt. Ze is groot fan van Ajax. Ik vind het mooi hoe Elza je meeneemt naar een andere wereld in haar docu. Ze achtervolgt Jolene en belicht haar hele leven. Het narratief spreekt mij vooral aan, en inspireert mij om een serie te maken over iemand die een totaal ander leven lijdt dan ik. 
In haar tweede documentaire volgt Elza de hiphopartiest Famke Louise. Haar muziek spreekt mijn persoonlijk niet aan, maar haar verhaal raakte me. Ik vind de documentaire zo goed omdat Elza Jo hier de zwakke kant van Famke belicht die wij niet zien als publiek. Ze laat zien wat de haat reacties op social media doen met Famke en hoe die haar raken. Deze documentaire inspireert mij omdat mensen snel hun oordeel klaar hebben over iemand. En eigelijk niet weten wat er allemaal speelt in het leven van dat persoon. Ik vind dit verschrikkelijk aan onze maatschappij. Elza Jo maakt met deze documentaire een statement in mijn ogen. En laat zien dat alle haat reacties op Famke onterecht zijn. 
Centraal Museum Utrecht

J.H Moesman- Grens
Dit werk wat in het Centraal museum in Utrecht hangt spreekt mij aan door de mysterieuze sfeer. Ik zie het als een soort puzzel die ik moet oplossen. Ik vind de dynamiek in het werk erg mooi en de bewegingen. Maar wat mij het meest inspireert zijn de halve lichamen. Een vrouw die half in de muur zit en een zwevend lichaam zonder gezicht. Ook de doek over de reling doet me denken aan een lichaam door de voeten eronder. Daarnaast vind ik de scheiding die de muur maakt erg mooi. Tussen licht en donkere lucht, het goede en het slechte. terwijl juist het beeld aam de rechter kant van de heldere lucht wegkijkt. Als ik naar dit schilderij kijk zie ik een raadsel voor me wat me blijft vasthouden. 
Dick Bruna- Zwart Beertje met boek en leeslamp. 
Deze tekening van Dick Bruna sprak mij aan omdat bijna de hele tekening zwart is. Alleen in het hoekje zie je een beertje met een boekje en een lampje. Ik vind het inspirerend hoe Dick Bruna met zo'n simpel beeld de kijker gelijk duidelijk maakt dat het beertje in een huis zit bij het raam een boek te lezen. Terwijl je niks van het huis ziet. Ook vind ik het inspirerend hoe Dick Bruna met een paar primaire kleuren net zoals Rietveld een heel sterk beeld neerzet. Dick Bruna inspireert mij met 'Less is more' en toch een heel sterk duidelijk verhaal neerzetten. 
Matthias Stom -De heilige Hieronymus (anamorphose)
Bij dit schilderij werd ik geraakt door de samenhang van de warme donkere kleuren. Het warme rode van de cape vond ik mooi terug komen met de kleuren van het gezicht. Maar ik vond het geniaal hoe een schilderij vervormd geschilderd is en daarna in een metalen cilinder helemaal in verhouding te zien is. Ik vond het mooi hoe het lijkt dat de man op het schilderij de cilinder vastheeft en erin kijkt alsof het een soort glazen bol is. Dit schilderij inspireerde me vooral door de cilinder en liet me afvragen hoe ze dit zo gemaakt kunnen hebben. 
Jan Both- Landschap met rustende reizigers en een ossenwagen
Wat ik erg mooi vind aan het schilderij van Jan Both is dat ik wordt meegenomen naar de plek. De warme kleuren spatten van het doek af en ik waan me in een bos. Ik zag het zo voor me hoe die mannen in het schilderij aan de kant van de weg aan het rusten waren. Ik vind dit schilderij mooi omdat het heel realistisch is en natuurgetrouwe kleuren. De lijst waarin het hangt vond ik er mooi bij werken door de organische vormen erin. 
Allegorie op de Vrede van Utrecht - Rastatt- Paolo de Matteis
Dit schilderij spreekt me aan vanwege zijn drukte. Overal waar je kijkt gebeurt wel wat. In mijn ogen zijn het allemaal kleine schilderijen in een schildering. Ik word geïnspireerd door de dromerige sfeer en de engeltjes op de wolken. Ook het verhaal erachter over de Vrede van Utrecht, het moment waarin de oorlog stopte over godsdienst en we elkaar in onze waarden laten vind ik erg mooi. Een heilige die een wolk als een soort koets heeft komt uit de hemel naar beneden om vrede te herstellen. Zo interpreteer ik het. Ik haal veel inspiratie uit de bijbelse verhalen die in mijn ogen een soort levensfilosofie zijn. 
Helen Verhoeven- Cosmic Nude 2 
Helen inspireert me met een nieuwe stijl tussen abstract en figuratief in.  Ik zie in een oogopslag dat het een vrouw op een bed is met een man die naar haar toe buigt. Maar wanneer ik beter ga kijken naar de details zie ik vegen en lagen die het bed vormen. Ook de omgeving waarin ze zijn kan ik niet goed plaatsen. Een soort futuristische slaapkamer? Dit schilderij roept vragen bij mij op en geeft niet in een keer haar hele verhaal weg. Dat houdt mij bezig met kijken en denken. 
Marlene Dumas- Brides of Dracula
Dit schilderij sprak mij het meest aan door de roze en paarse kleuren die in contrast staan met de blauw paarse achtergrond. Ook de elegantie van de vrouwen vind ik erg mooi terwijl ze ook iets beangstigend hebben. Marlene heeft met de titel van haar werk eigenlijk een woordgrap gemaakt op de zin "Femme Fatale'. Marlene wil met dit schilderij die intimiderende kant van de sexualiteit van de vrouw belichten. Hoe geniepig je in de val kan lopen van verleiding. Ik vind dat ze dit met de uitstraling van de vrouwen op het doek perfect bereikt
Breda Photo 
Dit werk sprak mij aan vanwege het verhaal. De vrouw op de foto's is ziek geworden door vervuilende stoffen die afkomstig zijn van een fabriek. Hierdoor heeft ze 29 verschillende ziektes gekregen waarvoor  ze medicijnen moet slikken. Ik herken hier mijn verhaal in met mijn reuma maar dan op een andere manier. Daardoor raakt deze foto mij en haar verhaal. Het inspireert mij ook voor nieuwe ideeën om zelf een serie te maken over mijn medicatie gebruik. Ik vind het mooi hoe de fotograaf het verdriet en de pijn heeft weten vast te leggen in het portret van haar. Haar emoties raken mij. 
Alternative Moons
Deze serie sprak mij aan omdat de fotograaf de kijker eigenlijk voor de gek houdt. De serie is gebaseerd op verschillende vertoningen van de maan door de seizoenen heen. Maar eigenlijk zijn het allemaal pannenkoeken, De serie inspireert mij omdat de fotograaf een verhaal verteld over de maan met totaal andere voorwerpen die hij fotografeert. Ik vind het een hele creatieve oplossing. Wat ik ook mooi vind aan de serie is dat de foto's zwart wit zijn gemaakt waardoor de kleur van de pannenkoek niet terug te herkennen is. Ook het contrast van de foto vind ik erg mooi. Een zwarte achtergrond net als het heelal met het contrast van de pannenkoek en zijn vlekken.
Dit kunstwerk sprak mij aan omdat het verteld over het beeld van de vrouw ano 21e eeuw. De verwachtingen van zo dun als de modellen voor de grote mode merken zijn onhaalbaar en ook niet realistisch. Alles wordt nabewerkt en is nep. Deze kunstenaar laat in tegenstelling een vrouw zien die als paspop wordt gebruikt met de haalbare maten voor een vrouw. Ik vind het mooi dat het werk kleurrijk is en de zachte kleur blauw werkt rustgevend. Er is een mooi contrast gemaakt door dat de houding van de vrouw wordt verdubbeld is vrolijke spattende kleuren. En haar make-up kleurrijk is maar niet het stereotype van wat wij in modebladen zien. 
Deze serie spreekt mij aan vanwege het verhaal en de prachtige portretten. De fotograaf heeft vrouwen gefotografeerd uit Perzie die door de politie worden geslagen als ze niet met een hoofddoek naar buiten gaan. Om een contrast te maken heeft zij ze gefotografeerd met een westers voorwerp. Bijvoorbeeld een blikje Pepsi of een mountainbike. Ik vind deze serie inspirerend omdat er voor mij humor in zit maar tegelijk een hele zware lading. Ik vind het verschrikkelijk dat in sommige landen vrouwen niet hun eigen keuzes kunnen maken en onderdrukt worden door de regering. Ik vind de traditionele kleding die ze dragen op de portretten erg mooi en het verduidelijkt het verhaal. Daarnaast is er goed gebruik gemaakt van contrast met zwart en wit wat voor mij werkt.  
Reneé Hillhorst- Negerzoenen in Frankrijk
De korte film van Reneé Hillhorst was voor mij ook een grote inspiratie. Ik vond het heel erg mooi om te zien hoe zij een actueel onderwerp als racisme van een ander perspectief belichtte. Ze brengt niet de mensen met andere afkomst in beeld. Maar de Nederlanders. Ik ben zelf van mening dat racisme moet stoppen en iedereen gelijk is en zou daar graag nog een serie over maken. Ook vond ik het interessant dat ze is afgestudeerd met een korte film in de plaats van een fotoserie. 
​​​​​​​
Documentaire serie Sign of the times NPO

Sign of the times is een vijfdelige serie uitgezonden op NPO waarin 12 internationale vrouwen over 5 maatschappelijke thema's hun visie geven en strijden naar een betere wereld. Deze serie is een grote inspiratie voor mij omdat er hele diverse onderwerpen worden besproken waar ik geïnteresseerd in ben. Alleen weet ik er nog niet zoveel vanaf. Door deze serie leer ik meer over deze maatschappelijke onderwerpen en zijn de visies van deze vrouwen eyeopeners voor mij. Ze maken mij bewust van wat er gebeurd in de wereld om me heen. Ik wil in de toekomst graag nog een serie over deze thema's maken. 
Phoctalk Carla Kogelman
Carla Kogelman is voor mij een grote inspiratiebron omdat ze het leven van kinderen prachtig documenteert. Bij haar foto's word ik meegenomen in het moment en het kinderspel wat ik erg mooi vind. De wereld van kinderen is voor mij inspirerend omdat daar alles mogelijk is. Kinderen hebben een rijke fantasie en beleven die ook echt. Ik vind de werkwijze van Carla ook erg leerzaam. Zij volgt de kinderen uit deze serie 3 weken iedere dag lang. Waardoor ze geen enkel moment mist in hun spel en een mooie serie kan neerzetten over hoe hun leven eruit ziet. Dat de foto's zwart wit zijn vind ik ook erg mooi. Carla gebruikt grote contrasten tussen licht en donker. Er zit voor mij ook veel beweging in de foto's waardoor ik het gevoel heb dat het voor mijn neus zou kunnen plaats vinden. Daarnaast vind ik dat Carla goed met diepte en dynamiek werkt.
Nederlands fotomuseum 26.09.2018

Cas van Oorthuys - Dit is Cas
Op woensdag 26 september heb ik het Nederlands Fotomuseum bezocht met de tentoonstelling van Cas van Oorthuys. Genaamd; Dit is Cas. De tentoonstelling is een verzameling van zijn werk door de jaren heen. Ik vind het inspirerend hoe hij op veel verschillende plekken komt om daar het leven vast te leggen. Cas fotografeert documentair. Ook vind ik het speciaal dat Cas niet chronologisch zijn foto's ordenend, maar per onderwerp. Waardoor het museum niet precies wist van alles wanneer wat gemaakt was. De foto's van Cas vind ik mooi omdat ze zwart wit zijn. In mijn ogen less is more. En een heel klassiek beeld uitstralen. Maar toch zijn de foto's heel krachtig en hebben een grote impact op mij. Omdat Cas veel gebeurtenissen heeft vastgelegd zowel in Nederland als in Buitenland die een heel boeiend verhaal samen vertellen over die momenten. 
Unseen 21/09/2018

'The Island Of The Colorblind' Sanne de Wilde
Op vrijdag 21 september bezocht ik Unseen festival in Amsterdam. Op deze pagina heb ik een overzicht gemaakt van de werken die mij inspireerde en fascineerde. 
Als eerste vond ik 'The Island Of The Colorblind' van Sanne de Wilde ontzettend mooi. Dat komt door de keuze van kleurgebruik. De warme en roze tinten maken het beeld voor mij warm, zwoel en romantisch. Daarnaast vond ik het werk mooi omdat ik mijn eigen zicht op de Tropische eilanden er in terug zag. Het werk roept bij mij ook dromerige gevoelens op in combinatie met het beeld van het eiland leven. Terwijl het werk eigenlijk geen dromerig verhaal hoort te vertellen. De bewoners van het eiland zijn totaal kleurenblind en zien alles in zwart en wit. Dit gebeurde nadat het eiland werd getroffen door een tyfoon waarbij veel mensen om het leven kwamen. Een van de weinige die het overleefde was de koning die de genetische aandoening bij zich droeg.
 Sanne heeft een combinatie gemaakt in haar serie van zwart wit fotografie, hoe de eilandbewoners naar het eiland kijken. En ze experimenteerde met infraroodfotografie. Het werk raakte me ook omdat een eiland zo kleurrijk en mooi is en die mensen dat nooit zo zullen ervaren ondanks dat ze daar al hun hele leven wonen. 
AydeY - Pinnacle 2018, Evolution part 2 2018, Summer is Comming 2018 & She-man 2018
Het werk van AdeY spreekt mij aan vanwege de naaktheid van de mensen. Voor mij staat die naaktheid voor kwetsbaar maar te gelijk er tijd vertrouwen en iemand inlaten. Ik begrijp niet helemaal het verhaal achter de foto's. Maar wat ik mooi vind is dat bijvoorbeeld bij Pinnacle de vrouw en man elkaar een uur kende voor de foto gemaakt werd. En zij bloot op zijn nek durft te gaan zitten alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Daarnaast valt mij op dat AdeY speelt met een ironie tussen de titel en het beeld bij sommige foto's. Bijvoorbeeld: Summer is comming. Je ziet een naakte vrouw hangend aan een boom in de sneeuw. Dat geeft juist het tegenovergestelde van een zomers gevoel. Waardoor ik het ook wel komisch vind. 
Sean Mcfarland- Eastern Sierra (prismatic)
Het werk van Sean Mcfarland spreekt mij aan omdat hij documentair een landschap vastlegt. Maar daarna in met nabewerken dat eigelijk onrealistisch maakt. Door het toevoegen van het prisma wordt het voor mij een soort fantasielandschap. Door het prisma van de kadrering en de prisma bij de bergen wordt ik het beeld ingetrokken. Ook vind ik dat Sean Mcfarland zo een mooi contrast neerzet tussen de grauwe bergen en kleuren van het prisma. Ik vind dat het werk veel rust uitstraalt maar door een simpele touch toch interessanter wordt. 
Back to Top