Theorie

Toen ik deze foto zag was ik gelijk benieuwd naar de tijdsgeest van het verhaal wat de foto me verteld. En de positie van de vrouw in de maatschappij. Ik zie vrij weinig informatie van de locatie. Ik vraag me af voor welk gebouw ze staat en wat ze daar gaat doen. Aan de hand van haar badge kan ik aflezen dat ze uit New York komt. De bovenste tekst op de badge kan ik moeilijk ontrafelen. Er staat; “Peddler’s License”. De vrouw op de afbeelding is een bedelaarster. 

Ze draagt een groot bord wat om haar nek hangt met ‘blind’ erop. Ik bedenk me dat dit misschien vroeger de manier was om aan te geven wie er blind waren. Zodat mensen er rekening mee konden houden. De vrouw kijkt met een oog naar de zijkant en straalt een norse houding uit. Met toch een zacht karakter.  Ik vraag me af hoe dit moment is ontstaan. Liep de fotograaf langs haar op straat en trok hij brutaal zijn camera en ving hij haar onbewustheid van de camera? 

Voor de vrouw lijkt dit me misschien een gekke situatie. Ik kan me inbeelden dat het intimiderend kan overkomen als je aan het bedelen bent en er maakt iemand daar een foto van. Maar dit verzin ik zelf en wie weet heeft die vrouw het heel anders ervaren. En is het moment heel anders gelopen. Dat vind ik het fascinerende aan fotografie.

In this picture I feel such a melancholic emotion of youth and, dreaming while you’ve not been influenced by society and the ways this system works yet. Discovering that your dreams might not come true. Remembering yourself to be realistic. 

It reminds me of having adventures and endless summer nights. A bit of a romantic perspective. This image also gives me a feeling freedom. I can feel the emotions of the boy but I can not appoint them. I’m very fascinated by the way Fabian’s fascinations are the ordinary details of his daily reality. His work is very personal in my opinion but still universal. I think everyone can remember their memories of being young and youthful. when becoming older and older I think that I can truly understand why people cherish their youth so much. At this moment i’m still young but at the same time people expect me to be an all grown up. But I am still learning to become an adult. I’m not there yet. 

I'm wondering how Fabian shot this moment. And what exactly happened before the fall. If he staged the picture after earlier seeing a boy fel and the emotion of the slipping. 

Or did he just captured the moment when the boy was skating?

When I was about the age of 10 my uncle decided to move to the Philippines. He gave me and my sister a camera. It was a Sony cybershot compact camera. He said to us: I want you to make pictures and send them to me by Facebook when I am away. So I can see what you’re doing and experiencing. I was very excited because i always liked to discover new things. When i started photographing I never thought I could study photography. I started to document small things. Like playing outside with my friends. I took the camera with me everywhere. At that time I had a friend. She was into shopping and make-up. So we planned to go shooting in the neighbourhood. We styled each other and photographed each other. That was my first experience with photography. Later on my camera was stolen. So I proceed making pictures with my phone. And in that way documented my life, friends, trips, and the people I met. My parents had a lot of photo books. With pictures they took of me and my sister when we were little. But in my memory I was always unconscious of the camera being there. And i only remember the pictures of the photo books.